master designer
foto-Aldo Rossi

Aldo Rossi

Rossi werd geboren in Milaan en begon in 1956 te werken voor Ignazio Gardella en Marco Zanuso. Van 1955 tot 1964 was hij hoofdredacteur van Casaballa-Continuita. In 1966 schrijft hij het boek ‘Architettura Della Città’, dat een bestseller wordt en in 8 talen vertaald wordt. Rossi was eveneens docent aan het Polytechnicum in Zurich, Milaan, Venetië en New York en is sinds 1983 directeur van de Biënnale van Venetië.

Hij meent dat het onmogelijk is om ’te denken zonder een zekere obsessie’. Die obsessie bestaat voor hem uit abstractie en reductie, twee elementen die in al zijn ontwerpen zijn terug te vinden door hun geometrische eenvoud. Rossi is bij ons bekend als de architect van het Bonefantenmuseum te Maastricht.

 

Designer Aldo Rossi
Neorationalist en postmodernist

What surprises me most in architecture as in other techniques, is that a project has one life in its built state but another in its written or drawn state.

Rossi vertelt in zijn boek dat, doorheen de jaren, architectuur specifieke continue vormen en idee heeft ontwikkeld, zodanig tot het punt dat deze standaard types in het collectieve geheugen ,dat verder dan de rijkwijdte van stijl en trends gaat, zijn geworden. Voor Rossi is een moderne stad een “artifact” van deze architecturale constanten. In plaats van deze stof te verstoren met een schokkend nieuwe, individualistische architectuur, beweerde Rossi dat architecten de context van een stad en haar architectuur moeten respecteren en gebruik moeten maken van deze veel voorkomende typen. Deze positie wordt neorationalist genoemd, omdat het de ideeën van de Italiaanse rationalistische architecten uit de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw bijwerkt, die ook een voorkeur hadden voor een beperkt aantal soorten gebouwen. Adolfo Rossi werd ook soms geclassificeerd als een postmodernist omdat hij aspecten van het Modernisme afwees en aspecten van historische stijlen gebruikte.