Shannen werkt als freelance grafisch ontwerper en communicatiemanager. In haar interieur vullen design, selfmade meubilair en erfstukken elkaar aan. “Daarvoor moet je geen grote lap grond of een immens budget te hebben.” 

Shannen en haar vriend wonen in een huisje in Hoboken – Antwerpen. “90 vierkante meter maar wel praktisch ingericht”, vertelt ze. “Doorheen de jaren hebben we een aantal mooie stukken verzameld. Ook met het oog op de toekomst. Dit zijn klassiekers die mij gaan overleven. En die perfect mee kunnen groeien met ons.” 

De Ligne Roset Saparella zetel van Michel Ducaroy in de woonkamer is een perfect voorbeeld. “Het originele ontwerp komt uit de jaren zestig, dit is een heruitgebrachte versie. 

Wij vonden hem comfortabeler en gestroomlijnder dan de Togo. Bovendien is hij modulair en dus makkelijk uitbreidbaar als we groter gaan wonen. En je kunt de hoes vervangen. Nu is hij knalroze maar misschien verandert mijn smaak nog ooit (lacht). Het prachtige licht wordt gefilterd door de witte houten latjes van een Luxaflex op maat. Nog in de woonkamer vinden we een Kinnasand tapijt en de Knoll Diamond Chair. “Mijn eerste eigen designstuk, van Harry Bertoia.” 

De tafel in de eetkamer daarentegen vind je in geen enkele meubelcatalogus terug. “Ik vond er geen naar mijn goesting dus hebben we er zelf één gemaakt”, lacht Shannen. “Ze bestaat uit een groen afgewerkte betonplaat en clippoten van gerecycleerd materiaal.” De stoelen zijn Vitra Wire Chairs en Plastic Armchairs, ontwerpen van Charles en Ray Eames uit 1950. 

“We hebben ook gekozen voor klassiekers omwille van het verhaal er achter. Eigenlijk zou ik graag dezelfde collectie hebben als Rolf Fehlbaum van Vitra in zijn Schaudepot…” 

In de keuken staat een Vitra Fiberglass Chair van Eames. “Die vormt een ontbijthoekje annex bureau met een 60 jaar oud tafeltje van mijn bomma. We willen het vervangen door een Grand prix stoel van Fritz Hansen en een rond tafeltje.” De bureaustoel waar Shannen op werkt, is een Vitra Physix van Alberto Meda, de geslaagde combinatie van ergonomie en design. 

Shannen en haar vriend slapen in een Auping Auronde bed. Het ontwerp van Frans de la Haye uit 1973 wordt nog steeds handgemaakt in Nederland. “We hebben twee matrassen met verschillende kernen. Dankzij de hoes vormen ze toch één matras.” De nachtkastjes zijn de eigenzinnige Kartell Componibili van Anna Castelli Ferrieri uit 1969. “Als het een rare vorm, een gekke kleur of een interessant verhaal heeft, ben ik verkocht.” 

Dat blijkt ook uit de accessoires die het huis sieren. Van HAY hebben we heel wat accessoires, van schoteldoeken tot een vuilnisbak. Hun vormentaal spreekt me aan. De Vitra Wooden Dolls van Alexander Girard zijn me dierbaar omdat hij een van mijn favoriete ontwerpers is. 

En via onze organisatie Kunstgezind, die liefhebbers adviseert en begeleidt bij het aankopen van kunstwerken, zijn we bezig met kunst, dat zie je ook. Ik kan gerust een half uur in mijn zetel zitten en alleen maar rondkijken. Of net rechtstaan om iets te verplaatsen. Uiteindelijk wil ik omringd worden door mooie dingen, zelf mooie dingen maken. En daar heb je dus geen immens budget of een groot huis voor nodig.”