master designer
foto-Franco Albini

Franco Albini

Franco Albini wordt beschouwd als één van de meest innovatieve Italiaanse Architecten van zijn tijd. Albini was beroemd om zijn werk als stedenbouwkundige en werd één van de belangrijkste Italiaanse neo-rationalisten. Zijn werk wordt gekarakteriseerd door verfijndheid en minimalisme door het elimineren van onnodige verfraaiingen. Franco Albini gaf les aan universiteiten in Venetië, Turijn en Milaan.

Zijn werk veroorzaakte een golf van meubelontwerpen, die op succesvolle wijze nieuwe vormen van modernisme combineerden met traditioneel vakmanschap. Veel van zijn ontwerpen waren erop gericht gebruik te maken van goedkope grondstoffen uit de tijd na de 2e wereldoorlog toen andere materialen nog schaars waren.

Van het begin van de jaren ’30 tot eind jaren ’50 ontwerpt Albini meubelen voor Knoll, Poggi en Fontana Arte en valt hij op door het modernisme en de geometrie van zijn ontwerpen. Hij werkte in het atelier van Gio Ponti tot 1930, toen hij rationalist Edoardo Persico (1900-1936) ontmoette. In 1930 opende hij zijn eigen studio, waar zich in 1952 Franca Helg (geb. 1920) en in 1962 en 1965 Antonio Piva (geb. 1936) en zijn zoon Marco Albini (geb. 1940) aansloten. Vanaf dan distantieert hij zich van de relatief traditionele concepten van Ponti en voegt hij zich bij de groep rationele architecten die de binnenhuisdecoratie voor de VIe Triënnale van Milaan in 1936 ontwerpen.

Zijn invloedrijke hangende boekenkast, de belichaming van het Italiaanse Rationalisme, was vernieuwend doordat hij tevens als scheidingswand fungeerde. Na de oorlog hield hij zich voornamelijk bezig met het opzetten van musea. Hij stond Cesare Cassina bij in de oprichting en professionalisering van Cassina in de jaren ’46 en ’47. Vanaf 1949 was hij lid van het CIAM.

Designer Franco Albini
verfijndheid en minimalisme

There are no ugly objects, they need only be displayed properly.

Albini's ontwerpen hebben een onderliggende logica in zowel hun structuur als hun productiemethoden. Zijn stoelen van geweven rotan in de jaren '50 ontworpen in samenwerking met Helg, getuigen van zijn gevoel voor materiaal. Ook in de jaren '50 ontwierp hij zijn rieten stoelen Gala en Margherita voor Vittorio Bonacina (1950), stoel Fiorenza voor Arflex (1952), de Luisa en zijn bekende P16 schommelstoel (1956) en het Staderabureau in palissanderhout en metaal voor Poggi (1958). In 1955, 1958 en 1964 ontving Albini de 'Compasso d'Oro' prijs.

In de zestiger jaren richtte hij zijn aandacht meer op industrieel design en architectuur. In deze periode ontwikkelde hij alleen of samen met Franca Helg lampen voor Sirrah (IGuzzini) en Arteluce. De AM-AS serie, een minimalistische lamp ontwikkelde hij in 1969 voor Sirrah. In 1962 herontwierp Albini in samenwerking met Helg en Bob Noorda (geb. 1927) het meubilair en toebehoren van het metrostelsel in Milaan. Van 1963 tot 1977 doceerde hij architecturale compositie aan de Politecnico di Milano.


Realisatie: Interieur inrichten doe je samen
Een inrichting is geen eenrichtingsverkeer. Klanten en interieurarchitect groeien naar elkaar toe en werken samen. Deze Nederlandse klanten, die op meer dan een uur rijden van Master Meubel wonen,